เวลาพาสุนัขไปเจอสุนัขตัวอื่น เราต้องสังเกตอาการสุนัขทั้งของเราและตัวอื่น ต้องไม่มีการเข้ามาทักทายแบบข่มกัน บางทีสุนัขเราไม่ได้ไปข่มแค่จะไปดมก้น แต่สุนัขตัวอื่นจะพยายามข่มสุนัขเราซึ่งอาการบางอย่า งมันไวมาก แค่เสี้ยววินาที บางทีแทบไม่มีอาการอะไรเลย แค่พลังงานเปลี่ยน คอสูงขึ้นเล็กน้อยก็ถือว่าเป็นการข่มได้แล้ว และถ้าสุนัขของเราไวต่อสิ่งกระตุ้น เขาจะรับได้ไวมาก (ซึ่งเวลานั้นเราอาจไม่เห็นอะไรเปลี่ยนแปลงเลย ) จะทำให้สุนัขของเราอยู่ในโหมดป้องกันตัว และจะทำให้เขาขบหรือขู่ได้

หรือ ในอีกกรณีหนึ่งหมาเราจะเข้าไปข่มตัวอื่น การกระโจนเข้าใส่หมาอีกตัว หรือเอาขาหน้าไปแตะไหล่หมาอีกตัว หรือการยกหัวไปพาดไหล่อีกตัว หรือการยกหัวสูงกว่าอีกตัวก็ถือว่าเป็นการข่มได้ ซึ่งอาการบางอย่างเราอาจดูไม่ทัน แต่สุนัขอีกตัวรับรู้แล้วว่าสุนัขเรากำลังจะไปข่ม มันก็เกิดการป้องกันตัว และอาจเกินต่อสู้ได้เช่นกัน :o

การดูท่่าทาง สุนัขเวลาพบกันหรือเวลาเล่น กัน ยากมากที่จะแยกว่าอันไหนเล่นอันไหนข่ม ท่าทางเหมือนกันแต่พลังงานต่างกัน ทำให้เราพลาดโอกาสในการเตือนได้ง่าย เพราะเราอาจแยกไม่ออก หรือดูไม่ทัน การรู้ท่าทาง พลังงานของสุนัข อันนี้ที่ทำให้ซีซาร์เขาสุดยอดมาก เขารู้ทุกท่าทาง และ เขาไวต่อพลังงานสุนัขที่เปลี่ยนเพียงเล็กน้อยทำให้เข าไม่พลาดจังหวะที่เหมาะสมในการแก้ไขสุนัข เราคนธรรมดายากที่จะเข้าใจในทุกท่าทางของสุนัข

การที่สุนัขอยู่ในสาย จูงแล้วก้าวร้าวก็มีส่วนเกี่ยวข ้อง เพราะเวลาเราถือสายจูงเราอาจกังวลเครียดเมื่อหมาเราจ ะไปเจอหมาตัวอื่น ทำให้เราเป็นพลังอ่อนแอ สุนัขก็จะรับรู้ได้ผ่านทางสายจูง เขาก็จะเครียดไปด้วย ก็จะทำให้การเจอกันระหว่างสุนัขมีปัญหาได้ สุนัขอาจอยู่ในโหมดปกป้องเจ้าของเพราะตอนนั้นเราเป็น พลังงานอ่อน ทำให้เขากร่างกับสุนัขตัวอื่นได้ หรืออีกกรณีหนึ่งเมื่อเขาอยู่ในสายจูงทำให้เขาไม่ผ่อนคลายเพราะเขาไม่สามารถ ป้องกันตัวได้ดี อาจหนีหรือหลบไม่ทันเพราะมีสายจูงยึดอยู่ ทำให้เขาต้องอยู่ในโหมดป้องกันตัว ก็จะทำให้ขู่หรือขบตัวอื่นที่เข้ามาใกล้ได้ แต่ถ้าไม่มีสายจูงเขาก็จะไม่กังวล เพราะเขาจะหลบหลีกได้ทัน ทำให้ไม่มีปัญหาเมื่อเจอหมาอื่น แต่ในเมืองไทยจะให้ปล่อยสายจูง เวลาเจอหมาตัวอื่นก็กระไรอยู่ เดี่ยวรถชน เดี่ยววิ่งหนีตกถนน ยุ่งเข้าไปใหญ่ :o

ซีซาร์แนะนำว่า ถ้าสุนัขตัวที่ยังเข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง เวลาเจอสุนัขตัวอื่นอย่าพยายามให้หน้าชนหน้า ให้ดมก้นกันก่อน เพราะการดมปากดมหน้ากัน ถ้าตาจ้องตากันเมื่อไหร่ จะท้าทายให้ทะเลาะกันได้ง่ายกว่า ให้ดมก้นกันจะดีที่สุด

และซีซาร์ ก็ยังแนะนำว่าสุนัขที่อยู่ในช่วงฝึกเข้าสังคม ก็ไม่จำเป็นต้องไปเจอสุนัขทุกตัวที่พบ ควรจะเลือกไปเจอกับสุนัขที่สมดุลไม่มีปัญหาข่ม หรือก้าวร้าวกับสุนัขตัวอื่นๆ (จริงๆแล้วการหาสุนัขที่สมดุลนั้นยากไม่น้อย) เพราะสุนัขเราจะได้บำบัด เพราะถ้าพาสุนัขเราไปเจอสุนัขตัวไหนก็ได้ ถ้าไปเจอตัวที่มีปัญหาด้วยกัน ทำให้หมาของเราไม่ได้รับการบำบัดจากสุนัขที่สมดุล การพบกันครั้งนี้ก็ไม่มีประโยชน์ มีแต่จะพากันลงเหว

และเรา ควรเลือก เจอสุนัขที่เราอยู่ในสถานการณ์ควบคุมสุนัขทั้งของเราและของคนอื่นได้ เวลาเห็นซีซาร์พาหมาให้เข้าสังคม เขาก็จะให้เข้ากับฝูงของเขาซึ่งสมดุลแล้ว แต่ถ้าไปเจอตัวอื่นๆข้างนอก ถ้าหมาของอีกฝ่ายมีปัญหาข่ม ซีซาร์ก็จะเข้าไปฉกหมาตัวอื่นๆทันที เพื่อให้สถานการณ์ผ่อนคลาย สุนัขตัวที่เขากำลังปรับพฤติกรรมจะได้ไม่ต้องกังวลหรือเครียดเพราะอีกฝ่าย เป็นตัวกระตุ้น ในเมืองไทยไม่ใช่ทุกคนจะรู้จักซีซาร์ อยู่ดีๆจะให้เราไปฉกหมาของคนอื่นก็กระไรอยู่ ก็ทำให้การเข้าสังคมแบบการบำบัดแท้จริงทำได้ยากในบางสถานการณ์